سرآغاز

سر آغاز

با صدای رادیوی بزرگ برقی باطری خونه وشروع برنامه کودک بیدار میشم ،وبا بیاد آوردن این که امروز سه شنبه ست ،از جا می پرم.سه شنبه ها رو خیلی دوست دارم چون روز

چاپ کیهان بچه هاست

با عجله حاضر می شم ولقمه های خوشمزه ی مادر بزرگم رو تند تند قورت میدم ،تازودتر

بتونم برم مدرسه.خاله مثل هر روز اومده که منو ببره مدرسه بعد بره سرکارش .توی بیمارستان شوروی کار میکنه.

توی راه همش دعا می کنم که کیهان بچه ها تموم نشده باشه ومثل همیشه خاله میگه نترس برات نگه میداره.بلاخره به دکه روز نامه فروشی می رسیم ومن یک دونه می خرم.

حالا خیالم راحت شده ،فقط  اشتیاق خوندن مجله دیونه ام می کنه . یک دستم تو دست خاله ست با دست دیگه سعی می کنم مجله رو باز کنم وبعد تندتند می خونم تا به مدرسه برسم .

نمی دونم از چه موقع یاد گرفتم که به خونم ،فقط می دونم که خیلی کیهان بچه ها تو خونه دارم .امسال میرم کلاس اول مدرسه .

خونه ی ما توی یک محله قدیمیه .با حیاط خیلی بزرگ ویک ساختمون سه طبقه با اطاق های کوچک وبزرگ زیاد وچند تا اطاق اضافه که جدا از ساختمون کنار در ساختن .وسط حیاط یک حوض گرد بزرگ کم عمقه که همیشه پراز آبه واطراف اون همش باغچه ست

با درختهای میوه و تاکهای انگور که روی داربست های چوبی کشیدن وانواع سبزی هاکه هر جای خالی باغچه رو پر کردن .چند تا تخت چوبی کنار دیواره وجندتا ئی هم دور حوض وبین باغچه هاست .

توی این خونه بزرگ چندین خانواده زندگی می کنند.ما یعنی من وپدرم ومادرم وپدر بزرگ ومادر بزرگم توی طبقه دوم خونه زندگی می کنیم .طبقه اول وسوم و بقیه اطاق های خونه رو پدر بزرگم در اختیار همسایه ها گذاشته . البته نباید بگم همسایه ، چون همه شون  ، عمو وعمه وخاله من میشن ، هرچند من اصلا هیچ کدومشونو واقعا ندارم .

تابعد